مطالبه گری طلب حقی که ضایع‌شده است
مطالبه گری نیاز هر جامعه‌ی پویا است و عدم وجود آن در جامعه موجب افزایش مشکلات خواهد شد. در وهله‌ی اول به تعریف مطالبه گری می‌پردازیم. مطالبه گری طلب حقی که ضایع‌شده است. در حقیقت مطالبه گری، بیان و طرح یک مسئله و طلب حقی ضایع‌شده است که در راستای برقراری عدالت، مقابله با خطاها و اصلاح امور در جامعه صورت می‌گیرد و باید تا هنگام حل مسئله پیگیری شود.
تفاوت مطالبه گری و انتقاد
انتقاد در اصل به بیان منصفانه‌ی یک موضوع یا مشکل گفته می‌شود و لازم است در کنار نقاط ضعف، نقاط قوت را نیز بیان کرد اما مطالبه گری به انتقاد و گلایه و طرح مسئله محدود نمی‌شود. پیگیری و ارائه‌ی راهکار برای حل مسئله را می‌توان یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های مطالبه گری و انتقاد دانست. انتقاد به‌شرط رعایت آداب اخلاقی هیچ ضرری را در جامعه به دنبال نخواهد داشت؛ زیرا یا نقد درست است که در این صورت باید از منتقد تشکر کرد و یا نادرست است که باید پاسخ داده و سوءتفاهم، رفع شود ولی انتقادات مداوم ولو اینکه به‌جا باشند مشکلی را برطرف نمی‌سازند و احساس نا‌امیدی را به مردم تزریق می‌کنند. این در حالی است که با مطالبه گری اصولی و صحیح می‌توان تغییرات مثبتی را در جامعه ایجاد کرد.
مسئله گزینی
گزینش مسئله از مهم‌ترین مراحل مقدماتی مطالبه گری است، زیرا مسئله‌ی مطالبه است که جهت و هدف مطالبه را معیّن می‌کند. یکی از نکاتی که لازم است در مسئله گزینی به آن توجه کرد، این است که مسئله‌ی انتخابی ما قادر به حل مشکلی از مشکلات جامعه باشد. مسئله‌ای که مشکلی را برطرف نسازد و جزئی و سطحی باشد هرگز نتیجه‌ی مطلوب را نخواهد داشت.
مطالبه گری نوعی امربه‌معروف و نهی از منکر است
مطالبه گری راهی است برای رسیدن به‌حق و سلامت جامعه و درواقع مطالبه گری نوعی امربه‌معروف و نهی از منکر است. یکی از مهم‌ترین وظایف دینی و اخلاقی عام در قبال مسئولان، امربه‌معروف و نهی از منکر است که هدف قیام سید‌الشهدا (ع) نیز بوده است. عمل به همین فریضه را می‌توان علت برتری امت اسلامی بر سایر امت‌ها دانست. یکی از ابزار مطالبه گری، شناسایی حق است و در صورت عدم شناخت حق نیز نمی‌توان آن را مطالبه کرد. لذا برای مطالبه گری ابتدا باید به حقوق خودآگاه شویم و سپس آن را به‌درستی مطالبه کنیم.
ارتباط نزدیک با مردم
دیدار مداوم و حضوری مدیران با مردم بهترین راه ارتباطی برای حل معضلات است. البته دیداری که مردم بتوانند بدون هیچ واهمه‌ای، امیال خود را بیان کنند. فاصله گرفتن مدیران از مردم، نتیجه‌ای جز ناآگاهی مدیران از وضعیت واقعی جامعه نخواهد داشت. همین موضوع را نیز می‌توان یکی از عوامل فروپاشی و انهدام نظام‌های استبدادی دانست؛ زیرا فاصله گرفتن مسئولان از مردم فقط درکی ناصواب از اوضاع واقعی جامعه را به دنبال خواهد داشت.
یادداشت از زینب محمدی کارشناس مسائل اجتماعی پایگاه خبری سمن جوانان استان بوشهر
ثبت دیدگاه