مدرک‌گرایی جوانان معضلی برای جامعه
یکی از معضلاتی که گریبان جامعه‌ی امروز ما را گرفته است، مدرک‌گرایی و دکتر یا مهندس شدن جوانان است. مدرک‌گرایی جوانان معضلی برای جامعه شده است که توقعات را بالابرده و همچنین ابزاری برای سودجویان و مافیای آموزشی در کشور شده است
خانه امن و خانه نا امن برای علایق فرزندان
اولین مکان آموزش انسان‌ها مکان امن خانه است مکانی که در بعضی از زمان‌ها نه‌تنها امن نیست بلکه زمانی که پای علایق و احساسات فرزندان به میان باز می‌شود به محیطی ناامن و دل‌زده تبدیل می‌شود.
اهمیت استعدادهای ذاتی و خدادای هر شخص
خداوند زمانی که انسان را خلقت کرد در هر فردی استعدادی به ودیعه نهاد تا زمانی که بزرگ شود و به مرحله‌ی نوجوانی و جوانی قدم می‌گذارد آن را بشناسد و مرحله‌به‌مرحله به شکوفایی رساند تا هم از طریق آن کسب معاش و درآمد کند و هم اینکه از آن لذت ببرد و از همه مهم‌تر اینکه جامعه بتواند از خدمات ارزنده‌ی شخص استفاده‌ی کافی و وافی ببرد.
نگاه جنسیتی به شغل فرزندان ممنوع!!
متأسفانه دهه‌هاست که در جامعه‌ی ما والدین این طرز تفکر را پیداکرده‌اند که اولاً به شغل فرزندان خود نگاه جنسیتی داشته باشند مثلاً پسر که نباید آشپزی یا خطاطی یا آرایشگری کند و یا اینکه دختر نباید مکانیکی یا نجاری یا کابینت سازی کند. این نگاه جنسیتیبه شغل فرزندان مخرب و آسیب خواهد زد.
صندلی رشته‌های فنی و حرفه‌ای خالی و خالی‌تر می‌شود
و دوم اینکه گرایش والدین به فرستادن فرزندان خود به رشته‌های نظری (ریاضی، تجربی و انسانی) روزبه‌روز بیشتر می‌شود و صندلی رشته‌های فنی و حرفه‌ای خالی و خالی‌تر می‌شود و در این میان فرزندان حق هیچ‌گونه اظهار وجود و ابراز علاقه‌ای را نسبت به رشته‌ی تحصیلی خود ندارند و به‌اصطلاح کوتاه می‌آیند.
انتخاب رشته متناسب با استعداد های فرزندان باشد
زمانی که فرد وارد رشته‌ای می‌شود که به آن علاقه‌ای ندارد، دچار فرسودگی روحی و روانی و جسمی می‌گردد؛ هم نمراتش افت شدیدی می‌کند و برچسب‌هایی مانند تو تنبلی، تو خنگی، تو درس نخونی، کم تلاشی، پسریا دختر فلانی را ببین چه نمراتی دارد، چه درآمدی دارد، چه توانایی دارد، غافل از اینکه قرار نیست همه‌ی آدم‌های دنیا، دکتر، خلبان، مهندس یا پرستار و… شوند، انسان باید طبق طبیعت خود استعداد و علایقی که خداوند در وجودش ودیعه نهاده است را پیدا کند و اطرافیان هم به این موضوع احترام بگذارند و با فرد همکاری کنند و انتخاب رشته متناسب با استعداد های فرزندان باشد.
پرهیزاز مدرک گرایی و سوق به سمت مهارت ورزی
جامعه باید از سمت مدرک‌گرایی به سمت‌وسوی مهارت ورزی و تخصص گرایی سوق پیدا کند و صرفاً گرفتن مدرک بدون مهارت در بین جوانان ترویج نشود تا مشکلات بعدی ایجاد نگردد.
یادداشت از سحر بدری بگه جان متخصص روان شناسی تربیتی
ثبت دیدگاه