دانش آموز نخبه کنگانی از راه و رسم موفقیت خود می گوید

دانش آموز نخبه کنگانی از راه و رسم موفقیت خود می گوید

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری سمن جوانان شهرستان کنگان، کسب رتبه۹۲۲ کنکور سراسری رشته تجربی به وسیله دانش آموز نخبه کنگانی خبری کوتاه و خوشایند بود، از آن خبر‌هایی که وقتی می‌خوانی، چیزی از جنس غرور و «ما می توانیم» را در دلت حس می‌کنی، مصطفی ربیعی متولد و بزرگ شده همین شهر است. او در رقابتی نفس گیر با کرونا و دیگر‌ دانش آموزان که جزئیاتش را با حوصله برایمان شرح می‌دهد، موفق به کسب رتبه ۹۲۲ کنکور سراسری رشته تجربی  شده است. مصطفی، خودش را متعلق به خانواده‌ای طبقه متوسط جامعه معرفی می‌کند.

لطفا یک بیوگرافی از خودتان بدهید

مصطفی ربیعی هستم رتبه ۹۲۲ کنکور سراسری تجربی، دومین سال است که کنکور میدهم و بالاخره توانستم تا حدودی به خواسته ام برسم عاشق شعر و ادبیات و موسیقی ام، تمام سعی خودم میکنم که به دیگران کمک کنم، شخصیت آرومی دارم و از آرامش هم خودم و هم اطراف خودم لذت میبرم.

با تمام مشکلاتی که در دوران کرونا به وجود آمد چه انگیزه ای باعث شد شما به موفقیت برسید؟ 

کرونا و تعطیلی مدارس اواخر سال یازدهم من شروع شد و واقعا دور شدن از بچه ها و فضای مدرسه درس خواندن را سخت کرده بود اما من مسیری را انتخاب کرده بودم و شخصیتم اینگونه است که اگه برای چیزی شروع کنم، تا زمانی که به آن نرسیدم، دست از تلاش بر نمیدارم و من یک چیز را میدانستم که واقعا از ته دل می‌خواهم پس مسیر را ادامه دادم، اما متاسفانه ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ یعنی تقریبا ۳ ماه قبل از کنکور بیمار شدم و به مدت ۶۵روز بستری بودم کنگان و شیراز که بعد از آن و به دلیل افت هایی که سال اول داشتم، باعث شد رها کنم امسال را و قرار بر این بود که سال بعد از تابستان شروع کنم، دیگر نخواندم و سال اول رتبه ام ۱۰ هزار شد، به دلایل شخصی و خانوادگی شروع دوباره خوندن به اواخر آذر ماه ۱۴۰۰ رسید یعنی حدودا ۶ ماه از دست دادم ولی باز ادامه دادم چون واقعا یک چیز را واقعا میخواستم و به تصور من تنها شغلی خواهد بود که از آن لذت ببرم و آن هم جراح شدن هست که بالاخره از دی ماه شروع کردم و دیگر به هیچ چیز فکر نکردم و به لطف خداوند، تا حدودی به نتیجه‌ی دلخواهم رسیدم.

ما شنیدیم که دوبار پشت سرهم کنکور داده بودید بعد از موفقیت شما چه کسانی به سراغ شما امدند؟

یکی از چیز هایی که خداوند را واقعا از وجودش شاکرم فضایی بود که در آن قرار گرفتم، در مدرسه نمونه تحصیل کردم و دوستان و تمام دبیرانم پشت من بودند و همیشه هوای من رو داشتند، با مشاور ها و آدم های خیلی خوبی به این طریق حتی آشنا شدم که آنها هم به من خیلی کمک کردند بدون هیچ چشم داشتی، در خانه هم بردار و خواهرو مادرم نیز در حفظ آرامش من و برآورده کردن نیاز هام اعم از مادی یا معنوی دریغ نکردند.

برنامه و اهداف شما برای آینده و ادامه تحصیل چیست؟

همانطور که گفتم علاقه‌ی واقعی من تا این لحظه به جراحی‌ است، بنا داشتم که پس از پزشکی به تخصص و فوق تخصص ادامه دهم اما در چه رشته‌ای را موکول کردم به زمانی که بیشتر آشنا شوم با تخصص های مختلف این رشته.

در این مسیر چه کسانی به شما بیشتر انگیزه و انرژی دادند؟

بیشترین انگیزه را من از یک نفر دریافت نکردم حقیقتا، افراد زیادی بودند که همیشه پشت من بودند و کمک میکردند. از دوستان گرفته تا دبیران، از مشاور تا افراد دیگر که اتفاقی آشنا شده بودم و اصلا در کار تدریس و مدرسه و کنکور نبودند ، برادرم و خانواده ام…

سخن پایانی شما

در مسیر رسیدن به خواسته ها و اهداف همیشه سختی هایی وجود دارد که آدمی اگر واقعا از ته دل آنها را بخواهد باید همه را به جان بخرد،میدانم که مسیری که انتخاب کردم اصلا آسان نیست و نخواهد شد ولی من همه‌ی سختی های آن را با جان و دل میپذیرم و ادامه می‌دهم.