حلقه مفقوده صنعت و پژوهشگاه های تحقیقاتی در کشور!
با وجود هجده پژوهشگاه تحقیقاتی و مطالعاتی و همچنین ۴۰ دانشگاه و پیشرفتهای قابل توجه علمی ؛ همچنان به معنی واقعی کلمه ارتباط صنعت با مراکز علمی قطع می باشد. حلقه مفقوده صنعت و پژوهشگاه های تحقیقاتی در کشور چیست؟
چرا پژوهشگاه ها مراکز علمی و دانشگاهی نتوانسته اند نیاز های موجود در بخش صنعت را به طور کامل بر طرف کنند؟
سال ۱۳۸۹ سندی علمی با عنوان نقشه جامع علمی کشور توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید که در آن جایگاه اول فناوری در جهان اسلام در افق ۱۴۰۴ و دستیابی کشور به علوم فناوریهای نوین و نافع مورد تاکید قرار گرفت سهم تولید محصولات و خدمات مبتنی بر دانش و فناوری های داخلی به بیش از ۵۰ درصد تولید ناخالص ملی در این افق پیش بینی شد.
علی رغم رشد شتابان علم در کشور به نسبت بسیاری از کشورهای همسایه و کسب توانمندیهای علمی و فناورانه در دنیا از سوی پژوهشگران و دانشمندان؛ سوالی که مطرح است این است که چرا دانش تولید شده فناورانه و علمی به صورت اجرایی به کمک صنعت کشور نیامده است و این حلقه مفقوده را باید کجا جستجو کرد؟
طرح تحول همکاری دانشگاه و صنعت چرا موفق نبوده است؟
هرچند طرح تحول همکاری دانشگاه بخش صنعت از همان سالهای ابلاغ این سند تحول از سوی دانشگاههای کشور؛ پژوهشگاههای مطالعاتی و تحقیقاتی ایجاد شد و دورههای هم افزایی و مهارت افزایی اجرا شده است؛ اما آیا در این ده سال گذشته این اقدامات توانسته است نیازهای علمی و فناورانه بخش صنعت در کشور را پاسخگو باشد؟
به طور مثال هنوز پس از گذشت سال ها در تولید یک یا دو قطعه کوچک در صنعت خودروسازی کماکان وابسته هستیم و دهها هزار خودرو به خاطر همین یک یا دو قطعه در انبارهای خودروسازان مستهلک و این عدم تامین یک یا دو قطعه کوچک و نیاز خودرویی بازار؛ باعث آشفتگی در این بخش در کشور شده است.
تهیه مقاله صرفا برای ارتقای رتبه و منابع هیات علمی
فارغ از توانایی و خاصیت بسیاری از این پژوهشگاه ها در تولید علم و دانش آنچه که در این بخش مورد انتقاد نگارنده قرار گرفته است این است که برخی پژوهشگاهها و مراکز تحقیقاتی با اهداف و روش های موازی فعالیت میکنند که این نوع فعالیتها عمدتاً موازی و به اتلاف منابع منجر میشوند و یا صرفاً به تهیه مقالات علمی ؛ ارتقاء رتبه و منابع در هیئت علمی منتهی می شود.
به نظر می رسد نهاد سیاستگذار حاکمیت در نوع و نحوه فعالیت های این پژوهشگاه ها و مراکز تحقیقاتی و مطالعاتی تجدیدنظر کند و محور فعالیت آنها را تخصصی تر و برای حل مشکلات پیش روی صنعت در بخش های مختلف تولیدی و خدماتی معطوف کند.
حلقه مفقوده صنعت و دانشگاه؛ مدیریت جهادی و برنامه ریزی کلان است
این پژوهشگاه ها میتوانند نیاز های تحقیقاتی بخش صنعت را متناسب با تقاضای صنعتگران تامین و از وابستگی کشور به واردات دانش یا تکنولوژی و چشم یاری به بیگانگان رفع کند که این کار در سایه «مدیریت جهادی و برنامه ریزی کلان» هم از سوی مجلس شورای اسلامی و هم نهاد حاکمیت میسر خواهد بود.
هفته پژوهش فرصتی شد تا از پنجره «صنعت» به این هفته نگاهی کنیم و دغدغه های خود را در این مقال بیان داریم.
تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!!
یادداشت از داود اسدی دکتری حرفه ای مدیریت استراتژیک و فعال رسانه ای و فرهنگی جوان البرزی در پایگاه خبری سمن جوانان
اخبار مرتبط
سومین دوره المپیاد و نمایشگاه کشوری صنعتگران رباتیک و مکاترونیک
ثبت دیدگاه